Słuchaj online
W związku ze śmiercią biskupa Jana Bagińskiego 19 maja, w trakcie audycji „Kościół – wydarzenia, komentarze” wyemitowaliśmy archiwalną rozmowę Ewy Szyndler z biskupem Janem Bagińskim, którą wyemitowaliśmy kilka lat temu na antenie Radia Plus Opole.
Biskup Jan Bagiński urodził się 31 maja 1932 r. w niewielkiej wsi Kamionka (obecnie Olchiwka) na Wołyniu jako jedyne dziecko w rodzinie Antoniego i Leonardy zd. Bagiński. Pod koniec wojny wraz z najbliższymi musiał opuścić rodzinne strony i udać się najpierw w okolice Chełma Lubelskiego, a następnie do Opola.
Po złożeniu egzaminu dojrzałości w 1951 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego dnia 17 czerwca 1956 r. w opolskim kościele Podwyższenia Krzyża Świętego. Po święceniach kapłańskich przez dwa lata pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Pyskowicach, a dodatkowo angażował się w prowadzenie budowy kościoła filialnego w Pniowie, należącym do parafii Paczyna. W 1958 r. został przeniesiony jako wikariusz do parafii w Nowej Wsi Królewskiej, jednak już rok później bp F. Jop powierzył 27-letniemu wówczas ks. Janowi Bagińskiemu niełatwy urząd prefekta alumnów w seminarium duchownym.
Posługę wychowawcy w seminarium łączył z intensywną pracą naukową, w efekcie której w 1962 r. uzyskał w KUL, pod kierunkiem ks. prof. Władysława Poplatka, magisterium z teologii na podstawie pracy Elementy składowe powołania kapłańskiego w nauce papieży XX wieku. W późniejszych zaś latach uzyskał na tejże samej uczelni licencjat i doktorat na podstawie pracy Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa, przygotowany pod kierunkiem ks. biskupa prof. Alfonsa Nossola. Ponadto w seminarium prowadził zajęcia z lektoratu języka łacińskiego, angażował się w okolicznych parafiach, ceniony był jako kaznodzieja, rekolekcjonista, także zapraszany bywał z konferencjami do różnych środowisk.
Po 17 latach pracy w seminarium duchownym bp F. Jop powierzył mu w 1976 r. urząd proboszcza parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. Pilną potrzebą w tym mieście była budowa drugiej świątyni i utworzenia drugiej parafii. Nowo mianowany proboszcz przygotował wszystko, co niezbędne dla wdrożenia budowy, a już jako biskup w niedzielę 28 czerwca 1987 r. dokonał konsekracji nowego kościoła, który został wzniesiony pod kierunkiem ks. Franciszka Drendy.
Ks. Jan Bagiński był również dziekanem dekanatu kluczborskiego oraz dziekanem rejonowym w Kluczborku, jednym z pięciu, na które była podzielona diecezja opolska od 1981 r. W uznaniu dla jego pracy parafialnej i diecezjalnej w 1981 r. został on odznaczony przez Ojca Świętego Jana Pawła II godnością kapelana Jego Świątobliwości.
16 lipca 1985 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go – wraz z ks. Gerardem Kuszem – biskupem pomocniczym w Opolu, ze stolicą tytularną Tagarata w metropolii Kartaginy. Konsekracja obydwu nowych biskupów miała miejsce w katedrze opolskiej w uroczystość Wniebowzięcia NMP, 15 sierpnia 1985 r. Szafarzem święceń biskupich był prymas Polski kard. Józef Glemp, w asyście kard. Henryka Gulbinowicza, metropolity wrocławskiego i miejscowego ordynariusza, bpa Alfonsa Nossola. Za hasło biskupiej posługi bp J. Bagiński przyjął słowa Sewire Deo et populo – Służyć Bogu i ludowi. Swoje zadania pełnił zgodnie z przyjęta maksymą, służąc z wielkim oddaniem przez 34 lata na różnych odcinkach swojej posługi biskupiej. 14 sierpnia 2009 r. Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął rezygnację biskupa Jana Bagińskiego z pełnionego urzędu biskupa pomocniczego i przeniósł w stan spoczynku. Odszedł do Pana zaopatrzony sakramentami w swoim mieszkaniu przy ul. Kardynała Kominka w 5 niedzielę Wielkanocy, 19 maja 2019 r. na kilkanaście dni przed swoimi 87. urodzinami.
