Słuchaj online
Podczas II wojny światowej uratowała dwa i pół tysiąca żydowskich dzieci z getta warszawskiego, wywożąc je i ukrywając w polskich rodzinach, sierocińcach oraz klasztorach. Była nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla. Dama Orderu Orła Białego i honorowa obywatelka Warszawy. Oficjalnie pracowała wtedy w opiece społecznej, a w konspiracji kierowała wydziałem pomocy dzieciom w Radzie Pomocy Żydom „Żegota”. W przebraniu pielęgniarki i z wymaganą przepustką wjeżdżała ambulansem na teren dzielnicy zamkniętej, rzekomo po to, by wziąć udział w przeprowadzaniu dezynfekcji. Faktycznie razem ze współpracownikami przemycała żydowskie dzieci poza obszar getta.
W 2003 roku Irena Sendlerowa została uhonorowana Orderem Orła Białego. Powiedziała wówczas, że nie miała kłopotu ze zorganizowaniem zespołu, który wywoził dzieci z getta i przekazywał je pod opiekę polskich rodzin:
Jedną z uratowanych przez Irenę Sendlerową była Elżbieta Ficowska, która ocalała jako jedyna ze swojej rodziny. Wspominała po latach, że gdy została wywieziona z getta, miała pół roku:
Irena Sendlerowa była osobą zaangażowaną w pomoc ubogim i potrzebującym jeszcze przed drugą wojną światową. Pasję do pomagania innym wyniosła z domu. Jej ojciec był lekarzem, zmarł na tyfus, którym zakaził się od pacjentów.O działalności Ireny Sendlerowej mówiła w lutym 2019 roku, podczas odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej działaczce społecznej na warszawskim Bródnie, prezes Oddziału Miłośników Bródna Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Katarzyna Smoczyńska-Król:
Po wojnie Irena Sendlerowa pracowała w wydziale opieki miasta stołecznego Warszawy. Współtworzyła domy dziecka i domy starców oraz dzienne pogotowia dla dzieci. Opiekowała się kobietami z marginesu społecznego. Była osobą mało znaną ze względu na współpracę z Armią Krajową w okresie wojny. Przez wiele lat nie wypowiadała się na temat roli, jaką odegrała w akcji pomocy Żydom. Związała się z ruchem socjalistycznym i PPS. W latach 1948-1968 należała do PZPR, lecz wystąpiła z partii po wydarzeniach Marca ’68.
W 1963 roku otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a dwa lata później została odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Jednak o bohaterstwie Ireny Sendlerowej w ratowaniu żydowskich dzieci w pełni zaczęto mówić w naszym kraju dopiero w latach 90. W tym czasie zrobiło się o niej głośno także na świecie, głównie za sprawą sztuki teatralnej pod tytułem „Życie w słoiku”, przygotowanej przez grupę amerykańskich uczennic zainspirowanych przez nauczyciela Normana Conarda. Szkolne przedstawienie o działalności Sendlerowej podczas okupacji zdobyło rozgłos w mediach amerykańskich i doprowadziło powstania fundacji „Life in a Jar” („Życie w słoiku”), promującej jej bohaterską postawę. Irena Sendlerowa zmarła w Warszawie 12 maja 2008 roku. / IAR
fot. Wikipedia
