W wieku 81 lat zmarł biskup Józef Zawitkowski, biskup pomocniczy senior diecezji łowickiej. Wybitny kaznodzieja, poeta i kompozytor. Został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W 1990 roku został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym w archidiecezji warszawskiej. Był też wikariuszem generalnym. Rezydował w Łowiczu jako tamtejszy wikariusz biskupi i proboszcz parafii kolegiackiej. W 1992 objął funkcję biskupa pomocniczego dla nowo utworzonej diecezji łowickiej, został zastępcą pierwszego ordynariusza łowickiego Alojzego Orszulika. W diecezji objął urząd wikariusza generalnego, a także przewodniczącego Wydziału Duszpasterskiego, Wydziału Nauki Katolickiej i Wydziału Spraw Zakonnych. W 2013 roku odszedł na emeryturę.
Biskup Józef Zawitkowski był autorem tekstów znanych pieśni kościelnych, między innymi „Panie dobry jak chleb”. Przez wiele lat odprawiał msze radiowe, transmitowane przez Program Pierwszy, w niedzielę o godzinie 9-tej z bazyliki św. Krzyża w Warszawie. Od 1980 do 2006 roku wygłosił w tej świątyni blisko 140 homilii. W 25. rocznicę powrotu mszy na antenę Polskiego Radia, w 2005 roku, w homilii biskup Józef Zawitkowski przypomniał okoliczności towarzyszące transmisji 21 września 1980 roku:
Biskup Zawitkowski często podkreślał, że wiara i miłość Boga stanowią o wartości człowieka. Mówił o tym między innymi do nauczycieli i wychowawców, 5 listopada 2006 roku:
W uroczystość Zesłania Ducha Świętego, 8 czerwca 2003 roku, biskup Józef Zawitkowski podkreślił w homilii, że tam, gdzie zstępuje Duch Boży, znikają bezduszne idee. „Rodzi się społeczność, która ma jedno serce i jednego ducha” – dodał hierarcha:
Biskup Józef Zawitkowski wielokrotnie przestrzegł przed pochopnym dawaniem wiary politykom i środkom masowego przekazu. W kazaniu 2 marca 2008 roku duszpasterz zwrócił uwagę, że wielu polityków podsuwa wyborcom wizje państwa bez wiary i bez podstawowych zasad moralnych:
W 2006 roku Polskie Radio wydało album „Kochani moi”, zawierający płyty z homiliami biskupa Józefa Zawitkowskiego z lat 1980-2005.
W swoich kazaniach hierarcha często mówił o poszanowaniu pracy na roli oraz przywiązaniu do ziemi ojczystej. Wielokrotnie uczestniczył w uroczystościach dożynkowych. W 2013 roku na Jasnej Górze biskup Józef Zawitkowski wygłosił homilię podczas mszy świętej, której przewodniczył biskup zamojsko-lubaczowski Marian Rojek.
Biskup Zawitkowski wezwał do uszanowania polskiej tradycji i chrześcijańskich wartości. Mówił też o nowoczesności, która musi być pogodzona z miłością i dobrocią:
Hierarcha był laureatem wielu wyróżnień, między innymi Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego, Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka i Nagrody im. ks. prof. Janusza Pasierba. W 2012 roku został nagrodzony Feniksem Specjalnym, przyznanym przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich, „za żarliwego ducha wiary i miłości ekspresyjnie wyrażanego w bogactwie słowa, wobec którego nie można przejść obojętnie”.
W homilii wygłoszonej podczas mszy w bazylice św. Krzyża w Warszawie, 22 kwietnia 2012 roku, biskup Zawitkowski mówił, że wartościowe książki powinny uczyć miłości i wiary, a także wezwał do szacunku wobec takich właśnie wydawnictw:
Biskup Józef Zawitkowski do końca angażował się w życie Kościoła, między innymi 25 maja (2020) przewodniczył mszy świętej w kościele sióstr bernardynek w Łowiczu, rozpoczynającej 365. pieszą pielgrzymkę na Jasną Górę. W homilii biskup Zawitkowski podkreślił, że to pielgrzymowanie jest bardzo znaczące:
Biskup Zawitkowski pracował także w Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W latach 70. był referentem w Wydziale Duszpasterskim. Ponadto koordynował duszpasterstwo służby zdrowia. W Konferencji Episkopatu Polski w latach 90. działał w Komisji do spraw Duszpasterstwa Liturgicznego, w ramach której pełnił funkcję przewodniczącego Podkomisji do spraw Muzyki Kościelnej. W 2008 został opiekunem duchowym Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce.
Duchowny posługiwał się pseudonimem literackim „ksiądz Tymoteusz”. Był autorem modlitewników: „Panie mój”, „Tobie, Panie, zaufałem”, bajki „Dawno, dawno temu”, a także książek: „…będę z Panem gadał”, „To jest Ktoś!”. Komponował małe formy muzyczne dla chórów i zespołów wokalnych.
Miał honorowe obywatelstwo między innymi: Skierniewic, Łowicza, Warszawy i Rawy Mazowieckiej. (materiały archiwalne IAR)
Słuchaj online