Słuchaj online
We wspomnienie św. Ojca Pio z Pietrelciny obchodzimy 54. rocznicę śmierci włoskiego kapucyna, stygmatyka i mistyka, który stał się jednym z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego. 20 września 1918 roku podczas modlitwy przed wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego ojciec Pio otrzymał stygmaty. Na jego dłoniach, stopach i boku pojawiły się otwarte rany – znaki męki Jezusa. Kustosz Sanktuarium św. Ojca Pio w Warszawie ksiądz Prałat Andrzej Kuflikowski zaznaczył, że święty Ojciec Pio brał odpowiedzialność za każdego człowieka:
Krwawiące rany stygmatów, cierpienie oraz gorliwa posługa w konfesjonale charakteryzowały i wyróżniały posługę świętego kapucyna, dodaje ksiądz prałat Kuflikowski:
Kustosz Sanktuarium św. Ojca Pio w Warszawie, w którym dziś, na każdej Mszy świętej można dostąpić odpustu, przypomniał, że największym cudem, jest cud spowiedzi świętej:
Ojciec Pio powtarzał: „Po mojej śmierci będę mógł czynić więcej dobra. Moja prawdziwa misja zacznie się dopiero po mojej śmierci”. Zmarł w swojej klasztornej celi 23 września 1968 roku, dwa dni po 50 rocznicy otrzymania stygmatów. W sprawozdaniu osób, które towarzyszyły ojcu Pio podczas konania, napisano, że po śmierci stygmaty całkowicie zniknęły, nie pozostawiając nawet blizn. Pogrzeb odbył się trzy dni później, a uczestniczyło w nim 100 000 osób. Lekarze badający jego ciało po śmierci uznali, że było ono całkowicie pozbawione krwi.
Proces kanonizacyjny ojca Pio rozpoczął się w 1982 roku. Trwał siedem lat. W 1990 roku ojciec Pio został ogłoszony Sługą Bożym. W 1999 roku papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a w 2002 roku – świętym. Ciało św. ojca Pio znajduje się w kryształowym grobie w krypcie klasztoru Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo.
Na całym świecie jest już ponad 3000 „Grup Modlitewnych Ojca Pio”, w których zrzeszonych jest łącznie blisko 3 miliony członków.
/IAR/
