Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to także – w polskiej tradycji – święto Matki Boskiej Zielnej. W tym dniu w kościołach święci się płody ziemi – kwiaty i zioła związane w bukiet.
– „Po raju zostały kwiaty na łące, gwiazdy na niebie i niewinne oczy dziecka” – cytuje ks. Waldemar Klinger, proboszcz katedry pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu.
– Spojrzenie na kwiaty to spojrzenie na piękno stworzenia. Stąd też Maryja jest takim najpiękniejszym owocem ziemi, kwiatem, który zachwyca. Zioła leczą, tak jak Maryja leczy nasze zranione dusze. Stąd też celebracja w tym dniu kwiecia i ziół. Wiele osób przychodzi na Eucharystię nie z bukietami z kwiaciarni, ale takimi pozyskanymi gdzieś po drodze z pola, ogrodu czy łąki. To jest piękne – opowiada.
– To już tak z dziada-pradziada – stwierdza jedna z parafianek katedry. – Zawsze dziadkowie i rodzice przynosili wiązanki do błogosławieństwa. Teraz nie ma zbyt dużo kwiatów. Wszystko wyschło, ale udało mi się zebrać trochę „po rowach”.
Błogosławieństwo ziół i kwiatów następuje najczęściej na zakończenie Mszy św.
ks. Waldemar Klinger, jedna z parafianek:
Święcone w kościoła kwiaty, zioła i snopy dożynkowe są symbolem dojrzałości duchowej Najświętszej Dziewicy i prośbą, aby Matka Boża błogosławiła plonom.
Także w wielu krajach Europy, między innymi w południowych Niemczech, święci się zioła i kłosy zbóż. Słynne palio w Sienie w Toskanii, czyli wyścigi zaprzęgów konnych wokół głównego rynku, jest organizowane od średniowiecza na cześć Najświętszej Maryi Panny. Według tradycji, w 1260 roku, gdy miasto przeżywało wielkie nieszczęścia, oddało się Jej w opiekę i zwyciężyło w walce o uniezależnienie się od Florencji. Zwycięzca palio na pamiątkę otrzymuje szarfę z wizerunkiem Matki Bożej.
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ma swoje początki w Kościele wschodnim, który wprowadził ją w 431 roku. W Rzymie była obchodzona od VII wieku, stamtąd została przeniesiona do Francji, Hiszpanii i Anglii, a następnie przejęły ją narody słowiańskie. Do Polski dotarła wraz z chrześcijaństwem w X stuleciu.
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny znane jest w Kościołach Wschodnich po nazwą „Zaśnięcie” lub „Odpocznienie”, na Zachodzie – jako „Przejście” lub „Wniebowzięcie”. Nie pojawia się nigdy śmierć Maryi. W Biblii także nie ma opisu zaśnięcia i wniebowzięcia Matki Bożej. Czas jej zaśnięcia nie jest znany – prawdopodobnie nastąpiło to około 45 roku. W Jerozolimie, u stóp Góry Oliwnej, znajduje się miejsce będące Grobem Maryi, który – jak głosi tradycja – jest pusty.
Autor: Paulina Lechowska/IAR/oprac.tz